شاید فکرش را هم نکنید که تقریبا تمام فرعی‌های جاده چالوس، هرکدام به منطقه‌ای دیدنی منتهی می‌شوند بسیار بکر و دست نخورده. یکی از این مناطق دیدنی، روستای«هریجان» است که آبشاری بلند دارد و با کمتر از 10کیلومتر فاصله از جاده چالوس و پیچ‌های مختلف، شما را به یک طبیعت بکر و آرام می‌رساند. این روستا زمانی پرجمعیت بود اما امروز فقط انگشت‌شمار خانواده‌های کهنسال در آن باقی مانده‌اند، هرچند با شناخته‌تر شدن این منطقه زیبای طبیعی، بعضی از مالکان و ساکنان قدیمی هم هوای ییلاق قدیمی به سرشان زده و مدتی را در روستای خوش آب و هوای اجدادی می‌گذرانند.
در اردیبهشت ماه، این منطقه از البرز مرکزی، رنگارنگ می‌شود و گیاهانی در آن می‌روید که عمرشان بسیار کوتاه است؛ پس فرصت دیدن اردیبهشت متفاوت هریجان را از دست ندهید، فقط حواستان باشد پای آبشار که رسیدید، هوس رسیدن به بالاترین نقطه‌اش به سرتان نزند؛ چون علاوه بر خطر سقوط، ممکن است به حیوانات خطرناک بربخورید.
هریـجان و آبشارش
هریجان یکی از مناطق خوش آب و هوای منطقه کلاردشت است که پایتخت نشینان با چند ساعت رانندگی می توانند یک آخر هفته خوب را پشت سر بگذارند و تا پای آبشار بلندش که حدود 80 متر ارتفاع دارد، بالا بروند. از ما می شنوید، هریجان را در اردیبهشت ماه از دست ندهید.
منطقه ورود ممنوع
بعد از رسیدن به تاج آبشار، وارد جاده پشت آن نشوید؛ زیرا علاوه بر خطر برخورد با جانوران وحشی پشت آبشار، منطقه حفاظت‌شده است و بدون دریافت مجوز نمی‌توانید وارد آن شوید. درصورتی که تمایل به ورود به منطقه حفاظت شده پشت آبشار را دارید، می‌توانید با اداره محیط زیست چالوس تماس بگیرید :2229275(0191).
به چالوس بروید
از تهران بعد از حدود 2 ساعت و 135کیلومتر رانندگی به روستای هریجان می‌رسید.
خودروی شخصی: وارد جاده چالوس که شوید، حدود 4 کیلومتر بعد از سیاه‌بیشه در پیچ سمت راست جاده، تابلوی رستوران «جعفر میردار سلطانی» را می‌بینید. از این فرعی تا روستای هریجان حدود 5کیلومتر راه دارید. این جاده، خاکی وپرشیب است. بعد از حدود یک ربع به روستا خواهید رسید.
وسایل نقلیه عمومی: از راننده بخواهید که در نشانی بالا شما را پیاده کند. از این فرعی تا روستا حدود یک ساعت و نیم پیاده‌روی در مسیر سربالایی تند پیش‌روی شماست؛ می‌توانید میان‌بر هم بزنید، وقتی در مسیر جاده خاکی قرار گرفتید، بعد از حدود 700 متر در پیچ دوم و در سمت راست تان، یک جاده مالرو و پاکوب قرار دارد که از میان درختان جنگلی می‌گذرد. بعد از گذشتن از یکی دو تپه و علفزار از پایین روستا سردرمی‌آورید. در این مسیر هم حدود یک ساعت و نیم در راه خواهید بود.
ییلاق آرام
بافت روستا، علفزارهای وسیع و آبشار بلند از دیدنی‌های هریجان هستند.
روستا:می‌توانید چند دقیقه‌ای در هریجان بگردید و خانه‌های تخریب‌شده‌اش را ببینید. روستا یک امامزاده هم به نام «شاهزاده محمود(ع)» دارد که گنبدش وقت ورود به روستا پیداست و می‌توانید وقت برگشت به آن سری بزنید.
آبشار: آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار دارد و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید.حدود 300، 400 متر که وارد روستا شدید، در کنار پرچین‌های سنگی در سمت چپ، یک جاده فرعی وجود دارد که مسیر دسترسی به آبشار است. تا جویی که از آب آبشار درست شده، حدود یک ربع پیاده‌روی دارید اما اگر می‌خواهید به تاج آبشار برسید، باید حدود نیم ساعت تا کوتاه‌ترین تاج که حدود 9 متر ارتفاع دارد، کوهنوردی کنید.
در این مسیر که کمی شیب‌دار است در سمت راست، پیش از آنکه راه سنگلاخی شود، یک فضای علفزاری و تکه سنگی صاف و بزرگ قرار دارد که می‌توانید همان‌جا کمی استراحت کنید. آبشار در این ماه سال پرآب‌تر از همیشه است و در ماه‌های گرم، بسیار کم آب می‌شود.
شکار ممنوع
حیات‌وحش هریجان غنی است و وجود جانورانی مثل کل و بز ، خرس، تیهو و کبک باعث شده که این منطقه جزو مناطق حفاظت‌شده باشد؛ شکار در آن ممنوع است.
اگر تا به حال به این منطقه سفر نکرده‌اید، حتما با بلدهای محلی همراه شوید.
در این روستا از سرویس بهداشتی و محلی برای اقامت خبری نیست.
نام‌خانوادگی بیشتر مردم این منطقه «میردار سلطانی» است، پس اگر افراد زیادی را با این نام دیدید، تعجب نکنید.
همشهری سرزمین من
